Trainen in Andalusië: 14 april 2016
Trainen in Andalusië,
Ok, toegegeven, het is een tijdje heel erg stil geweest op deze website. Dit had een paar oorzaken. Na de AAUT in Andalusië Juli vorig jaar was mijn linkerenkel (die altijd al zwak was) compleet aan gort, en het was duidelijk dat, zonder een lange periode van herstel, dit ook niet veel beter zou worden. Kortom, tijd voor een periode van rust, gevolgd door een lange periode waarin ik hoofdzakelijk kortere afstanden liep. Geen mooie verhalen over spannende trails of mooie trainingen waar ook ter wereld!
Gelukkig ging het herstel redelijk goed, en moet ik toegeven dat een tijdje wat kortere afstanden lopen ook wel voordelen heeft. Zo hield ik ook nog eens wat tijd over voor andere dingen, en was het niet nodig om na een lange duurloop op een zondagmorgen, de hele middag bij te komen op de bank.
Toch had ik me in het najaar alweer ingeschreven voor de volgende editie van de AAUT, gewoon om dat het zo’n fantastische race is. Maar dan moet je op een bepaald moment wel een keer beginnen met wat meer afstanden afleggen.
Ik was al aan het kijken voor een weekje ergens op de Canarische Eilanden, toen ik me ineens herinnerde dat Steve Cable en Eric Moraldo vorig jaar de “Alhama Running Company” hadden opgericht. Speciaal bedoeld voor ultra- en trailrunners die een speciaal op hen afgestemd trainingsprogramma wilden afwerken in de bergen van Andalusië!
Na een korte emailwisseling waren we er al uit: van 13 tot 20 april zou ik een week verblijven in Alhama de Granada in Andalusië.
Vandaag is het donderdag 14 april, en nadat ik gisteravond aangekomen was, en een zeer hartelijk welkom kreeg, zijn we eerst een biertje gaan drinken aan de bar, waar ook Orla Karsberg was, eveneens een AAUT-ganger. Orla is een Amerikaan die (nu nog) part-time in Spanje woont, en deze week ook een paar keer mee gaat rennen! Het voelde al weer ouderwets leuk aan!
Niet al te laat gaan slapen gisteren zodat ik vandaag fit aan de week kon beginnen. De overnachtingen zijn perfect geregeld! Ik heb een kamer bij Steve in huis, en vanmorgen toen ik opstond, stond er al een hele tafel vol met lekkere ontbijtgerechten voor me klaar. Tot nu toe een echte aanrader deze trip!
Ok, om 10.00 stonden Steve, Orla, Eric en ik klaar om te vertrekken naar het startpunt van de eerste training. Dit was gelijk een heel memorabel punt om te starten, want exact op het startpunt was het punt waar ik vorig jaar de wedstrijd had moeten staken! Goed om dat stuk gelijk maar even “op te vreten”!
Steve, Orla en ik zouden gaan rennen, en Eric zou hier en daar met de auto staan om drinken te verzorgen.
Het ging gelijk al lekker, we liepen in een rustig tempo de zeer stijle en technische klim op. Dit voelde heel wat beter als de keren dat ik er in de wedstrijd op dag 2 met temperaturen boven de 40 graden, en na 20 zware kilometers aan begon. De woeste klim was ineens niet meer zo enorm zwaar en we kwamen er dan ook vrij gemakkelijk doorheen.
Daarna volgde een lange afdaling waar we rustig aan begonnen (het is maar training), maar gaandeweg liep het tempo op van 12km per uur naar 13, 14, en het laatste stuk van de afdaling, waar we Eric’s auto al zagen staan, tegen de 15km per uur!! Ik was verbaasd dat ik in dit geweld gewoon mee kon rennen, en dat mijn benen zelfs nog steeds goed aanvoelden.
Na nog een korte rust gingen we verder voor het laatste stukje weer terug naar Jatar, waar Eric ons in bar Los Angeles kwam afhalen (uiteraard niet voordat we een lekker snackje en een biertje naar binnen gewerkt hadden).
Weer terug in Alhama de Granada lekker onder de douche gesprongen! En toen ik daar uit kwam was er al een complete heerlijke lunch voor me klaargezet! Toch wel een stukje service van de Alhama Running Company!
De rest van de middag rustig aan gedaan, en o.a. deze blog geschreven.
Vanavond volgt er nog een lekkere maaltijd in een restaurant hier in Alhama de Granada, en dan is het waarschijnlijk weer op tijd naar bed zodat de beentjes weer fit zijn voor de training van morgen!!